TOM PETTY Runnin' down a dream

Tom Petty - Runnin’ Down A Dream
Door Storm op in Muziek, Recensie

Het uitzitten van Tom Petty’s Runnin’ Down A Dream is bepaald geen sinecure. Niet omdat deze net zo saai is als zijn laatste cd, in tegendeel zelfs, maar vooral omdat het nogal een lange zit is. Drie dvd’s en één cd (met rarities, vooral leuk voor de verwoede verzamelaar) moest ik er namelijk voor bekijken en beluisteren. Nu had ik het ‘geluk’ dat die stomme griep toch maar door mijn lijf besloot te blijven ronddolen, dus kon ik er mooi eens voor gaan zittenliggen. Half werk heeft regisseur Peter Bogdanovich namelijk niet geleverd met de documentaire die de ups en downs van Tom Petty en zijn band beschrijft. Chronologisch vertelt hij in dik vier uur tijd aan de hand van een enorme lading wonder boven wonder bewaard gebleven oude beeldopnamen, het verhaal van een jongen uit Florida die in een gammel busje en met een demo onder de arm vertrok naar LA om te proberen een platencontract in de wacht te slepen.

Uiteindelijk werd hij een van de grootste rocksterren - schouder aan schouder met Bruce Springsteen - in de Verenigde Staten van de afgelopen dertig jaar. Leerzaam spul, want ik wist bijvoorbeeld niet dat Petty veelvuldig een robbertje uitgevochten had met de platenmaatschappijen. Tom Petty, de naïeveling, ging doodleuk het gevecht aan om de rechten op zijn liedjes en (toen nog) lp-prijzen. Maar won die, ondanks lelijke dreigementen van advocaten, uiteindelijk wel. Het is mooi om de twinkeling in de ogen van Petty te zien als hij gepassioneerd hierover vertelt. Sowieso zijn het mooie stukjes als hij aan het woord is. Petty blijkt veel meer een slimme, humorvolle man te zijn dan ik voor mogelijk gehouden had. Maar ook een die altijd voor de hoofdprijs ging, waarvoor bijna alles moest wijken. Zo roofde hij de ondertussen overleden Howie Epstein weg bij Del Shannon toen Tom een album van Shannon produceerde en onder de indruk van Epstein was. Fraai moment vind ik het als Pearl Jam’s Eddie Vedder, een van de vele grote namen die zijn mening over Petty mag geven, mee gaat zingen in “The Waiting”. Dat is een verdomd goede combi die twee! Als toetje na de documentaire die twee dvd’s duurt is er nog een derde dvd met The 30th Anniversary Concert From Gainesville, waarin Petty en zijn band laten horen dat de sleet er nog lang niet op zit.