FAMILY PROG

nieuw uit progland ,een familie die progrock maakt , remember The Kelly Family , maar hier gaat het over THE BENDER FAMILY,
Vader Mats is helemaal weg van prog en is niet achter zijn toetsenarsenaal weg te slaan, moeder Anna Jobs is zanglerares en zingt het liefst progstukken van minimaal acht minuten of langer in. Dan is er nog zoon Matthias die zich dagelijks laat gaan op zijn drumkit en dochter Johanna speelt net als papa graag toetsen en kan net zo goed zingen als d’r moeder. Ze hebben allemaal één passie: symfonische rock.

Klinkt als een utopie, maar het is verdorie gewoon waar ook. De Zweedse band Introitus bestaat uit zeven leden, waarvan vier uit één gezin. Als je de website bekijkt, word je ook heel gastvrij en familiair welkom geheten. Het hier besproken album is het tweede album van deze band. Waarom we van Progwereld de eerste hebben gemist is mij volstrekt onduidelijk, want vrienden, wat een album is dit! Op de site spreekt de band van neo-progressieve rock, en deze elementen zijn inderdaad duidelijk aanwezig, maar deze muziek heeft zoveel meer. Weinig symfoliefhebbers zullen dit niet goed vinden denk ik.

Alle nummers staan als een huis, hebben geweldige melodieën die zich heerlijk in je hoofd nestelen en hebben instrumentale stukken die je alle hoeken van de kamer laten zien. Laat ik als voorbeeld het openingsnummer The Hand That Feeds You nemen. Het maakt een heerlijke uptempo start met stuwend drumspel en sferische toetsen. Dan gaat vader Bender helemaal los op een toetsensolo waarna je direct weer weet waarom je symfo ook al weer zo gaaf vind. Hierin wisselen moeder en dochter Bender de zang af. Anna Jobs heeft een geweldige soul-achtig stemgeluid, terwijl die van Johanna Bender wat liever klinkt. Een uitstekende combinatie. Het gas gaat er vanaf en mooie fluitspel doet zijn intrede. Even bijkomen. Je voelt dat de spanning oploopt. Deze komt geweldig tot ontlading door de heerlijke gitaarsolo van Pär Helje. En dan zijn we nog maar op de helft van het nummer. Ook de tweede helft zit vol met zalige solo’s op toetsen en gitaar met een vet bombastisch einde met dubbele basdrums en gierende toetsen. Echt zo vet! Dit nummer kan je overigens gratis van hun website downloaden.

Telkens als ik Like Always hoor moet ik lachten. Dat komt door de tekst. Die is echt zo zoet dat het glazuur van je tanden springt. Maar het is wel een te gek nummer, maar door die teksten weet je als man niet of je dit moet afluisteren of juist niet. Ik zou zeggen gewoon doorluisteren, want dit nummer heeft meer in zich dan alleen zoete teksten. Want zeg nu zelf teksten als “If I had just one day, I would spend it with you” of “To wake up with you is like heaven for me” zijn nu niet teksten die je snel zal mee zingen. Alhoewel, dat zou je vrouw wel kunnen waarderen (of je man natuurlijk, ik weet dat ook een grote schare vrouwen van prog houdt). Maar ja, als je dan de heftig melodieuze gitaarsolo hoort of de toetsentapijten die Mats Bender ophoest, dan heeft het nummer je toch echt gewonnen.

Restless is instrumentaal en had zo van een Neal Morse album kunnen komen. Met name bij de tegendraadse stukken moet ik sterk aan Morse denken. De nummers Dreamscape en Soulprint zijn ook al zo te gek. Bij elkaar klokken ze bijna 29 minuten, maar dat voelt nergens te lang. De band weet feilloos de variatie erin te houden waardoor je steeds weer verrast wordt. Ook in Dreamscape zit weer zo’n echt grande finale die je gewoon heel hard moet horen. Deze muziek moet je niet gewoon beluisteren maar ondergaan. Het knappe is dat de band ook sterk is in het subtiele. Zo heeft Dreamscape een prachtig bijna ambient stuk en opent Soulprint mooi met piano, cello en xylofoon. De nummers Earth, Wind, Fire en Water vormen instrumentale tussenstukken waarin het element uiteraard centraal staat. Ze vormen mooie rustpunten tussen de rest.

Ik zei het al eerder, maar dit is typisch zo’n album waardoor je weer weet waarom je van symfonische rock houdt. Dit heeft alles in zich waar wij zo gek op zijn. Hier ga ik nog veel van genieten, maar dan wel onder de koptelefoon of als het gezin er niet is.