In de jaren '60 werd Bert Jansch uit Glasgow zo'n beetje als het Britse antwoord op Bob Dylan gezien. Hij had van zijn eerste album 150.000 exemplaren verkocht, en zijn songs werden gecoverd door Donovan en Led Zeppelin. Die laatste gaf hem geen credits, maar Jansch had het geld niet om de beroemde band een proces aan te doen.
Jansch, die op 67-jarige leeftijd overleed na een gevecht met kanker, speelde in de vroege sixties in Londen met John Renbourn en Paul Simon. Met Renbourn maakte hij een erg invloedrijke plaat, en het duo werd een band, Pentangle, die traditionele folk op moderne leest schoeide.
In die folkrevival bleef Jansch altijd bekend om zijn prachtige gitaarspel en om zijn kwaliteitssongs. Hij beïnvloedde artiesten zoals Nick Drake, Jimmy Page, Neil Young en Devendra Banhart. Maar hij verkoos om zichzelf niet op het voorplan te schuiven.
Hij bracht minstens vijfentwintig albums uit, The black swan (met Banhart en Beth Gibbons) was het laatste. In 2009 werd een tumor in zijn longen gevonden. Na een operatie trok Jansch nog mee in het voorprogramma van Neil Young, maar de voorbije maanden trok hij zich terug.
In die folkrevival bleef Jansch altijd bekend om zijn prachtige gitaarspel en om zijn kwaliteitssongs. Hij beïnvloedde artiesten zoals Nick Drake, Jimmy Page, Neil Young en Devendra Banhart. Maar hij verkoos om zichzelf niet op het voorplan te schuiven.
Hij bracht minstens vijfentwintig albums uit, The black swan (met Banhart en Beth Gibbons) was het laatste. In 2009 werd een tumor in zijn longen gevonden. Na een operatie trok Jansch nog mee in het voorprogramma van Neil Young, maar de voorbije maanden trok hij zich terug.
Volgens Johnny Marr, gitarist van The Smiths, vond hij het gitaarspel helemaal opnieuw uit en blijft hij ongeëvenaard. 'Zonder Bert Jansch zou rockmuziek vandaag heel anders klinken.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten